De teambespreking

In de aanloop naar de laatste presidentsverkiezingen van Amerika hadden we op kantoor een kleine kantoorweddenschap lopen over de vraag, wie er president zou worden, Hillary Clinton of Donald Trump? Voordat u nu denkt dat ik, behalve een notariskantoor, ook nog een soort casino run, kan ik u zeggen dat zo’n kantoorweddenschap om een klein bedrag gaat dat meteen in twee vlaaien wordt omgezet en meedoen staat vrij. Waarom doen we dat dan? Omdat het zo goed is voor … ach, daar is ie al: de teamgeest. Ik gokte op Trump. Niet omdat ik vond of vind dat hij de betere kandidaat was voor het ambt, maar omdat ik meende mij enigszins in de gedachten van de ‘gemiddelde’ Amerikaan te kunnen inleven, voor zover je daarvan kunt spreken. Ooit verbleef ik enige tijd in de Verenigde Staten en heb daar met veel mensen contact gehad. 

Ook woonde ik een tweedaagse jaarconventie bij van een direct marketing bedrijf. Plaats van handeling was de Memphis Pyramid; een enorm congrescentrum dat plaats bood aan ongeveer 20.000 enthousiaste ondernemers en medewerkers die ik in het donker bij elke speech of show af en toe: ‘Oh, yeah, he is so damn right…’, hoorde zeggen.  In die periode zijn mij, behalve bovenstaand event, de herinneringen aan de verpletterend mooie natuur en de uitgestrektheid van het land en de onderlinge manier van doen bijgebleven. Gewoon hoe Amerikanen met elkaar omgaan, ook in het zakenleven. Wat me daarvan vooral nog bijstaat, is dat Amerikanen, net als Nederlanders, over van alles en nog wat, vooral kleine knulligheden, langdurig en intensief ruzie kunnen maken. Als er een hoger doel roept, dan sluiten in Amerika wel de rijen. De ruzies worden dan, in ieder geval voorlopig, aan de kant gezet en wordt er alles aan gedaan om dat hogere doel te bereiken. Eerst maken ze bij de partijnominaties  elkaar uit voor rotte vis. Als er een kandidaat is, dan staat ze echter schouder aan schouder en willen ze maar één ding: Onze man of vrouw moet naar The White House. 

Hoe anders is dat vaak in Nederland? Treffender dan Johann Cruijff dat ooit verwoordde in twee van zijn citaten, ken ik het niet. Zo zei hij: ‘Er is nu eenheid, iedereen doet in principe wat ik vraag. Het zijn namelijk geen Hollanders, die als je begint met ademhalen al zeggen: ja maar.’  En ook zei hij: ‘Wat heb je nou liever? Eén goed 11-tal of 11 goede 1-tallen?.’ Rest de vraag: Wat is dat dan, een team? Eigenlijk heeft Cruijff dat in deze twee citaten al samengevat. Mijn definitie zou zijn: een team is een groep mensen, beperkt in aantal en met verschillende capaciteiten, dat een taak weet te volbrengen. En een goed functionerend team kent leiding, onderling vertrouwen en waardering. Zorg dus dat je het onderling vertrouwen van je team stimuleert, want dan zullen ze naar je willen luisteren. Van Cruijff is ook dit afsluitende citaat: ‘Winnen doe je met z’n allen.’ En daarom houden wij op kantoor af en toe een kleine kantoorweddenschap.